این وبسایت متعلق به جریان نو اندیش معماری ایران تحت عنوان «مانوستیک Manostic» می باشد.
مانوستیک یک فرایند در معماری است. فرایندی که تلاش می کند تمام ابعاد معماری معاصر را با نگاهی به پیشینه ی غنی معماری ایران و رویکردی آینده نگرانه و به شکلی کل گرایانه، در کالبدی جامع تجسم نماید.
ما برآنیم با ترویج تفکر مانوستیک، پتانسیل های معماری ایرانی را در نقطه ی تقاطع دست آوردهای پیشینه ی معماری و علوم جدید بشری استمرار بخشیم و این یک فرایندی را شکل می دهد که غایت آن، مسیری تکوینی است که در طول زمان قرار دارد. ما در حقیقت، مانوستیک را سبکی از معماری می دانیم که مقطوع در زمان و محصور در مکان نیست و با رشد تمدن بشری در طول زمان، به طور پیوسته دست آوردهای گذشته را به زمان آینده انتقال می دهد و پیشرفت های آینده را بر بسترهای گذشته استوار می سازد. در سبک مانوستیک، هویت نیز مانند فنون معماری، در تعامل با تغییر ذائقه و به اقتضای زندگی بشری و در ارتباط با التزامات عصر، به طور پیوسته در حالت پویایی قرار دارد و توشه ی گذشته را زاد آینده می گذارد. مانوستیک التزام به پیشینه ی معماری ایران دارد، اما الزاماً توجه به معماری جهان و دست آوردهای معمارانه ی تاریخ بشری نیز اذعان می کند و تعامل گرایی و کل گرایی را مبنای نگرش خود می داند.
فلسفه ی ذاتی مانوستیک بر اساس محوریت پایداری شکل گرفته است و توسعه ی پایدار اصول اساسی مانوستیک را شکل می دهد.
جریان مانوستیک از تمامی اندیشمندان و دگر اندیشان و پویشگران و پژوهشگران و فارغ التحصیلان و دانشجویانی که دارای نگرش های معماری جامع و تجدد طلبانه و پیشروگرایانه بر مبنای اصول توسعه ی پایدار هستند حمایت می کند و تنوع پویش ها و پژوهش های معماری عصر جدید را لازمه ی رشد و ترقی و تعالی معماری می داند.
شیوا کریم پور
بنیانگذار مانوستیک